Serajevo ναι - Αθήνα όχι!!! Έλεος!!!

http://www.pacodelucia.org/gira_2010.html

Ήθελα να ήξερα ποιοί παραγωγοί φεστιβάλ κρατούν έξω από το χορό μια τέτοια ευκαιρία...Είναι το ελληνικό μουσικό management φαίνεται που δε δέχεται τόσο ποταπούς καλλιτέχνες μέσα στα πόδια του...μόνο για τη Μαντόνα είμαστε!!

Η Σλοβενία το πρώτο βήμα...

Στη Λιουμπλιάνα φαίνεται καθαρά η μετάβαση της Σλοβενίας από μέρος της φλεγόμενης Γιουγκοσλαβίας σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μάλιστα άσκησε και την προεδρία της ΕΕ. Η είσοδος στην ενιαία αγορά και τις πολιτικές της Ένωσης μεταμόρφωσε την οικονομία και την κοινωνία μιας μικρής, ήδη σχετικά ανεπτυγμένης χώρας.

Την ίδια ώρα που γερμανικές και αυστριακές εταιρίες και τράπεζες απλώνουν τα υποκαταστήματά τους στη Λιουμπλιάνα, στο ποταμάκι που διασχίζει το ιστορικό κέντρο, μικροπωλητές πωλούν την πραμάτειά τους δίπλα στα ξύλινα σπιτάκια της Χριστουγεννιάτικης αγοράς.

Παλιοί καθρέφτες, πολυέλαιοι, φωτιστικά, μικροαντικείμενα κάποιας άλλης εποχής που φαντάζει ήδη μακρινή είναι όμως τόσο κοντινή όσο και τα σύνορα με την Κροατία. Σλοβένοι αλλά και Κροάτες και Σέρβοι, αφανείς στα επίσημα μητρώα, φανεροί στα πεζοδρόμια, προσπαθούν να ξεφορτωθούν σε καλή τιμή το παρελθόν τους, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον.

Δύο εκατομμύρια άνθρωποι (Σλοβένοι, μειονότητες Ιταλών και Ούγγρων, και καταγόμενοι από την πρώην Γιουγκοσλαβία) κατοικούν στα 20.273 τετραγωνικά χιλιόμετρα της Σλοβενίας. Από αυτούς, οι 260.000 μένουν στην πρωτεύουσα Λιουμπλιάνα. Οι περισσότεροι κάνουν σκι και πολλοί τσαντίζονται όταν αποκαλούν τη χώρα τους “μικρή Αυστρία”. Πρώην τμήμα της Αυστρο-ουγγρικής αυτοκρατορίας οι σχέσεις της Σλοβενίας με τα γερμανόφωνα κράτη δεν ήταν πάντα αρμονικές. Στον πόλεμο η γερμανική τότε Αυστρία είχε προσαρτήσει μια περιοχή της Σλοβενίας, ενώ άλλη μια είχε προσαρτηθεί από την Ιταλία.

Σήμερα, κι αυτός και ο πιο πρόσφατος πόλεμος των 10 ημερών για την ανεξαρτησία από τη Γιουγκοσλαβία είναι πια απλώς τμήματα της ιστορίας της Σλοβενίας. Χιλιάδες Γερμανοί και Ιταλοί τουρίστες κατακλύζουν την αγορά της Λιουμπλιάνα. Οι τιμές είναι καλές, το ευρώ είναι το επίσημο μέσο συναλλαγής και το αστικό τοπίο είναι οικείο. Κρασί και λικέρ ρέουν άφθονα στους κρύους δρόμους δίπλα στο ποτάμι.

Ένα 57% των Σλοβένων είναι καθολικοί, ενώ ένας στους δέκα δηλώνει επισήμως άθεος, με ένα επιπλέον 3,5% να αυτοπροσδιορίζεται ως αγνωστικιστές. Περισσότεροι από ένας στους τέσσερις δεν απαντούν στην ερώτηση περί θρησκεύματος. Στην αγορά θα βρεις και σύμβολα όλων των παλιών θρησκειών. Από ακρωτηριασμένους εσταυρωμένους …

… μέχρι ξεχασμένες σημαίες, άλλοτε σύμβολα ενός ισχυρού, σχετικά ανεξάρτητου κράτους στο οποίο επιχείρησαν να συγκατοικήσουν ειρηνικά άνθρωποι με διαφορετική καταγωγή, θρησκεία και αντιλήψεις.

Πόλεμος της Βοσνίας - Τί είναι αυτό??

Ο πόλεμος της Βοσνίας ήταν μια διεθνής πολεμική αναμέτρηση, η οποία έλαβε μέρος στην Βοσνία - Ερζεγοβίνη από τον Μάρτιο του 1992 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1995. Ο πόλεμος αυτός ήταν ο τρίτος Γιουγκοσλαβικός πόλεμος και ήταν άμεσα συνδεδεμένος με τον Πόλεμο της Κροατίας, ο οποίος είχε αρχίσει έναν χρόνο νωρίτερα. Είναι επίσης γνωστός ως πόλεμος της Βοσνιακής Ανεξαρτησίας, όνομα που δίνεται απο τους Μουσουλμάνους της Βοσνίας, αλλά και από ορισμένους Κροάτες. Σε αυτόν τον πόλεμο συγκρούστηκαν αρχικά ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός με τον νεοϊδρυθέντα Μουσουλμανικό Στρατό της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, γνωστότερο και ως Στρατό της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, και μετέπειτα με το στρατό των Κροατο-βόσνιων. Οι παρατάξεις άλλαξαν πολλές φορές συμμαχίες στον πόλεμο, ενώ ο Γιουγκοσλαβικός στρατός, από τον οποίο δημιουργήθηκε ο Στρατός της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, αποχώρησε το 1992. Ο πόλεμος είχε κύριο χαρακτηριστικό του την εθνοκάθαρση, καθώς έλαβε χαρακτηριστικά εθνικού πολέμου μεταξύ Μουσουλμάνων (Βοσνίων), Σέρβων και Κροατών. Επίσης, σε αυτόν τον πόλεμο ενεπλάκη για πρώτη φορά το ΝΑΤΟ σε αεροπορικές επιχειρήσεις εναντίων σερβο-βοσνιακών στόχων. Η άμεση συμμετοχή της Κροατίας στον πόλεμο, η έμμεση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ο μεγάλος αριθμός των ξένων εθελοντών και η συμμετοχή του ΝΑΤΟ, έκαναν τον πόλεμο να μοιάζει μια πολύπλοκη διεθνή σύγκρουση, με βαθιές πολιτικές και θρησκευτικές προεκτάσεις.

Ο πόλεμος χωρίζεται σε τρία κυρίως μέρη. Στο πρώτο έγινε η ραγδαία κατάληψη του 70% των εδαφών της Βοσνίας από τον Γιουγκοσλαβικό Στρατό και τους Σερβο-βόσνιους, την περίοδο Απριλίου και Νοεμβρίου 1992. Στις επιχειρήσεις αυτές συμμετείχαν πολλές παραστρατιωτικές δυνάμεις από τη Σερβία και το Μαυροβούνιο στην εκδίωξη του μουσουλμανικού πληθυσμού από τις περιοχές αυτές. Το αντίστοιχο έγινε και στις υπόλοιπες περιοχές από Βόσνιους και Κροάτες σε μικρότερη κλίμακα. Δεύτερον στον Κροατο-Μουσουλμανικό πόλεμο που έγινε στο υπόλοιπο 30% της χώρας (κυρίως στην Ερζεγοβίνη), ο πόλεμος αυτός έγινε μεταξύ 1992-1994 και τελείωσε με την συμφωνία της Ουάσινγκτον, με την οποία δημιουργήθηκε η Κροατο-μουσουλμανική Ομοσπονδία και συγκροτήθηκε ένας κοινός συνασπισμός εναντίον των Σερβο-βόσνιων, απο Βόσνιους, Κροάτες, Κροατο-βόσνιους και τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Επίσης, μεταξύ 1992 και 1995 δεν έγιναν μεγάλες αλλαγές στα μέτωπα, όσον αφορά στους Σερβο-βόσνιους, οι οποίοι εξακολουθούσαν να κατέχουν πάνω απο το 70% της χώρας. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος του πολέμου, το οποίο χαρακτηρίστηκε από σφοδρούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ εναντίων Σερβο-βοσνιακών στόχων, τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, την ολοκληρωτική κατάρρευση του Σερβικού μετώπου στη δυτική Βοσνία και την εισβολή του επανεξοπλισμένου Κροατικού στρατού στη Βοσνία. Οι κροατο-μουσουλμανικές δυνάμεις με τη βοήθεια και του ΝΑΤΟ κατέλαβαν το 51% της Βοσνίας απειλώντας να καταλάβουν την μεγαλύτερη πόλη της Σερβικής Δημοκρατίας, την Μπάνια Λούκα, όμως λόγω σχεδόν της βέβαιης εμπλοκής της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας στον πόλεμο, πράγμα που θα περιέπλεκε ακόμα περισσότερο την κατάσταση και της ανθρωπιστικής κρίσης που δημιουργήθηκε απο τους Σέρβους πρόσφυγες, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις τερματίστηκαν με τη συμφωνία του Ντέιτον στις 14 Δεκεμβρίου του 1995. Ο πόλεμος αυτός έγινε επίσης πασίγνωστος για την πολιορκία του Σαράγεβο, η οποία άρχισε στις 2 Απριλίου, 1992 και τελείωσε επίσημα στις 29 Φεβρουαρίου, 1996.

Σήμερα τίθενται πολλά ερωτηματικά για τη φύση και τον χαρακτήρα του πολέμου της Βοσνίας, καθώς όπως προαναφέρθηκε οι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι και πολλοί Κροάτες, θεωρούν τον πόλεμο της Βοσνίας ώς αποτέλεσμα της επιθετικότητας της Σερβίας και της Κροατίας στην περιοχή αυτή, λόγω των επεκτατικών βλέψεων του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και του Φράνιο Τούτζμαν στην περιοχή. Τα κυριότερα επιχειρήματα αυτής της πλευράς είναι η τεράστιας κλίμακας, πρωτοφανή για αυτή την πολυεθνική περιοχή, εθνοκάθαρση του μουσουλμανικού πληθυσμού απο τους Σέρβους, και σε μικρότερη κλίμακα απο τους Κροάτες και το σαφές διαμοίρασμα εδαφών μεταξύ τους. Επίσης, ένα ακόμα ισχυρό επιχείρημα αυτής της πλευράς είναι η Συμφωνία του Καρατζόρτζεβο, το 1991, μεταξύ του τότε προέδορυ της Σερβίας και ντε φάκτο ηγέτη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς και του Προέδρου της Κροατίας, Φράνιο Τούτζμαν. Το 1993 η κυβέρνηση της Βοσνίας έκανε μήνυση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εναντίον της Σερβίας και του Μαυροβουνίου με την κατηγορία της γενοκτονίας σε βάρος του Μουσουλμανικού λαού της Βοσνίας. Στις 26 Φεβρουαρίου του 2007, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αθώωσε την Σερβική Δημοκρατία και την Σερβία απο την κατηγορία της γενοκτονίας, ωστόσο επισήμανε ότι η Σερβία δεν κατόρθωσε να τιμωρήσει τον κατηγορούμενο για γενοκτονία Ράτκο Μλάντιτς, (ο έτερος κατηγορούμενος πρώην ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας, Ράντοβαν Κάρατζιτς, συνελήφθη στις 23 Ιουλίου του 2008 στο Βελιγράδι και εκδόθηκε στο Διεθνες Δικαστήριο της Χάγης μέτα απο 12 χρόνια διαφυγής), ούτε έκανε τίποτα για να αποτρέψει την γενοκτονία των Μουσουλμάνων. Στη Σερβία ο πόλεμος θεωρείται καθαρά εμφύλια σύρραξη, τυπική και εφάμιλλη όλων των εμφύλιων συρράξεων που τράνταξαν την περιοχή κατά την ταραγμένη δεκαετία του 1990, ακολουθώντας τον Πόλεμο των Δέκα Ημερών στη Σλοβενία, καί την έναρξη του Πολέμου της Κροατικής Ανεξαρτησίας ή Πολέμου της Κροατίας, ο οποίος είχε αρχίσει έναν χρόνο νωρίτερα, το 1991. Τα κύρια επιχειρήματα των Σέρβων είναι η ισλαμική πολιτική του προέδρου της Βοσνίας, Άλια Ιζετμπέγκοβιτς και του Κόμματος της Δημοκρατικής Ενέργειας, του οποίου ήταν ηγέτης και το μονομερές δημοψήφισμα, ενάντια στο ισχύον Γιουγκοσλαβικό Σύνταγμα με τη συμμετοχή του 67% του εκλογικού σώματος, δηλαδή των Μουσουλμάνων και των Κροατών και την μαζική αποχή των Σέρβων, το οποίο ανακήρυξε την Βοσνία - Ερζεγοβίνη ανεξάρτητη από τη Γιουγκοσλαβία σε ποσοστό 99.4% τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1992.

Παρ'όλες τις πολεμικές συγκρόυσεις ο πόλεμος της Βοσνίας, θα μείνει στην ιστορία για την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που δημιουργίθηκε λόγω των συνεχών εθνοκαθαρίσεων που συνέβησαν απο όλες τις πλευρές του πολέμου, και τα θηριώδη εγκλήματα που διαπράχθηκαν λόγω της μεγάλης έκρηξης των εθνικιστικών παθών. Όσον αφορα τον ακριβή αριθμό των θυμάτων του πολέμου, νεότερες έρευνες έχουν δείξει περίπου 100,000 με 110,000 νεκρούς (στρατιώτες και αμάχοι), και πιστεύεται οτι το 66% είναι Μουσουλμάνοι, το 25% Σέρβοι και το 8% Κροάτες. Παρ'όλα αυτά το 83% των θυμάτων είναι Μουσουλμάνοι άμαχοι, το 10% Σέρβοι και το 5% Κροάτες, ακολουθώμενοι απο έναν μικρότερο αριθμό Αλβανών και Ρόμα. Τουλάχιστον 30% των νεκρών Μουσουλμάνων είναι γυναικόπαιδα. Ο αριθμός των νεκρών για όλες τις πλευρες πιθανολογείται οτι θα αυξηθεί λόγω των συνεχιζόμενων ερευνών για ομαδικούς τάφους και αγνοούμενους. Οι Σέρβοι κατηγορούνται για γενοκτονία (Ράντοβαν Κάρατζιτς), οι Κροάτες για εθνοκάθαρση (Γιάντρανκο Πρλιτς) και οι Μουσουλμάνοι για παραβιάσεις της Συνθήκη της Γενεύης (Ράσιμ Ντέλιτς). Έχουν ήδη καταδικαστεί η Μπίλιανα Πλάβσιτς (πρώην Πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας), ο Μόμτσιλο Κράισνικ(Σερβο-βόσνιος πολιτικός) και ο Ντάριο Κόρντιτς (πρώην στρατηγός του Κροατο-βοσνιακού στρατού) απο το Διεθνες Δικαστήριο της Χάγης, και εκτείουν τις ποινές τους για παραβάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εθνοκάθαρση, παράβαση των ηθών του πολεμου και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Στον πόλεμο αυτό υπήρξαν πολλές αλλάγες στις συμμαχίες κατά την διάκεια του, άν και οι κυρίως αντιμαχόμενες πλευρές ήταν η Σερβική Δημοκρατία, οι Σέρβοι παραστρατιωτικοί, ο Γιουγκοσλαβικός Λαικός Στρατός, οι εθελοντές απο χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Ρωσία, Ρουμανία) και εθελοντές απο την Ελλάδα απο την μία πλευρά, απο την πλευρά των Μουσουλμάνων είχαμε τον επίσημο Στρατο της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, Μουσουλμάνους παραστρατιωτικούς, εθελοντές απο Ισλαμικές χώρες, Μουτζαχεντίν και απο την πλευρά των Κροατών είχαμε τον Κροατικό Στρατό, τον στρατό της Κροατικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, εθελοντές και μισθοφόρους απο χώρες της Δυτικής Ευρώπης και την αεροπορία του ΝΑΤΟ, που ενήργησε υπέρ των δυο τελευταίων παρατάξεων στο τέλος του πολέμου (1995).

Επαναλειτουργία απευθείας σιδηροδρομικού δρομολογίου Βελιγράδι-Σεράγεβο

Η απευθείας σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει το Βελιγράδι με το Σεράγεβο ξεκίνησε τη λειτουργία της την Κυριακή (13 Δεκεμβρίου), σχεδόν 18 χρόνια από τη διακοπή της, καθώς η πρώην Γιουγκοσλαβία είχε βυθιστεί σε πολέμους στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι οποίοι οδήγησαν παρεπόμενα στη διάλυσή της.

Το τρένο μεταξύ των πρωτευουσών Σερβίας και Βοσνίας και Ερζεγοβίνης (Β-Ε) θα εκτελεί ένα δρομολόγιο την ημέρα, έναντι 31 ευρώ μετ' επιστροφή. Το ταξίδι προς τον ένα προορισμό, το οποίο διαρκούσε περίπου έξι ώρες στο παρελθόν, πλέον διαρκεί περισσότερες από οκτώ, λόγω των νέων συνόρων κατά μήκος της σιδηροδρομικής διαδρομής 500 χλμ. μέσω της Κροατίας και της κακής κατάστασης των γραμμών.

Στην προπολεμική Γιουγκοσλαβία, η υπηρεσία διατίθετο τρεις φορές την ημέρα και ήταν δημοφιλής σε σκιέρ και επιχειρηματίες. Κάθε ένα από τα πολυτελή τρένα Olympic Express, καμάρι του πολυεθνικού ομόσπονδου κράτους τη δεκαετία του 1980, είχε τουλάχιστον δώδεκα πλήρως εξοπλισμένα βαγόνια.

Καθώς επαναλειτούργησε το δρομολόγιο το πρωί της Κυριακής, 17 άτομα επιβιβάστηκαν στο Express 451 στο Βελιγράδι, ενώ μόνο εννέα εξ' αυτών θα ταξίδευαν μέχρι το Σεράγεβο. Ένα άλλο τρένο αποσπάστηκε από το σιδηροδρομικό σταθμό στην πρωτεύουσα του Βελιγραδίου με περίπου δέκα επιβάτες.

Κάθε ένα τρένο είχε τρία βαγόνια -- μια επιβατική αμαξοστοιχία η οποία ανήκει στη σιδηροδρομική επιχείρηση της Σερβικής οντότητας της Β-Ε, τη Δημοκρατία Σέρπσκα, μια άλλη στη Μουσουλμανική-Κροατική οντότητα της χώρας, την Ομοσπονδία της Β-Ε (FBiH), και μια αμαξοστοιχία-εστιατόριο η οποία ανήκει στη Σερβία. Αυτή είναι και η μοναδική αμαξοστοιχία στην οποία επιτρέπεται το κάπνισμα, όταν το τρένο δεν βρίσκεται σε κροατικά εδάφη.

Ωστόσο, με τα κηλιδωμένα παράθυρα και τα φθαρμένα καθίσματα, θύμιζαν τα βαγόνια που εκτελούσαν το δρομολόγιο κατά το παρελθόν.

Παρόλα αυτά, αξιωματούχοι εξέφρασαν την ελπίδα ότι οι επερχόμενες χειμερινές διακοπές και η χαμηλή τιμή του εισιτηρίου θα βοηθήσουν στην προσέλκυση περισσότερων επιβατών.

"Δεν πιστεύω ότι η κυκλοφορία θα αγγίξει τα προπολεμικά επίπεδα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, ενδέχεται να φτάσει στο 50%", ανέφερε στο Reuters την προηγούμενη βδομάδα ο Ναμίκ Χαίριτς, γενικός διευθυντής της σιδηροδρομικής επιχείρησης της FBiH, προσθέτοντας ότι εάν χρειαστεί θα προστεθούν περισσότερα βαγόνια.

Ωστόσο, τα τραύματα από τις συγκρούσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1990 δεν έχουν επουλωθεί πλήρως και η συμφιλίωση μεταξύ των λαών των δύο πρώην Γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών είναι αργές.

Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του 1992-1995 στη Β-Ε, με περίπου ένα δέκατο αυτών κατά την πολιορκία του Σεράγεβο, διάρκειας 43 μηνών, από δυνάμεις της διοίκησης του πρώην Σερβοβόσνιου Στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς.

Ένας από τους ταξιδιώτες που επιβιβάστηκαν στο νέο Express 451 στο Σεράγεβο την Κυριακή, δήλωσε στο Euronews ότι ήταν ταυτόχρονα "λυπημένος και χαρούμενος", ενώ κάποιος άλλος το χαρακτήρισε "ιστορική στιγμή".

Ο δικηγόρος του Βελιγραδίου Μπράνκο Ρογκόσιτς, επιβάτης του τρένου που αναχώρησε από τη σερβική πρωτεύουσα, φάνηκε να έχει ίδια συναισθήματα.

"Αποτελεί πραγματική ιδιαίτερο γεγονός η επαναλειτουργία του δρομολογίου", ανέφερε την Κυριακή σύμφωνα με το AΡ.

Ήταν κοσμοϊστορική ημέρα και για το μηχανικό του τρένου, Ντούσαν Μποσνιάκοβιτς.

"Είμαι υπερήφανος που οδηγώ το πρώτο τρένο στο Σεράγεβο έπειτα από τόσα πολλά χρόνια," δήλωσε σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent. "Είναι καλό που αποκαθίστανται οι δεσμοί μεταξύ των ανθρώπων".

Ποιός είναι ο Ιωνάθαν?

Νὰ ἡ ἀπορία! Ὁ μικρὸς Ἰωνάθαν δὲν εἶναι ἄραγε πάρα ἕνας ἁπλὸς γλάρος ποὺ μαθαίνει νὰ πετᾶ; Αὐτό, καὶ τίποτα ἄλλο; Εἶναι μονάχα ἕνα λευκὸ πουλὶ τῆς θάλασσας καὶ τῶν ἀνέμων;

Μὰ τότε πῶς ἐξηγεῖται νὰ τρέχουν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σ᾿ ὅλον τὸν κόσμο νὰ ἀγοράσουν τὴν Ἱστορία του, νὰ συμμεριστοῦν τὴ δική του ἐμπειρία, καὶ νὰ τὸν ἀποθεώσουν; Γιατὶ βέβαια ὁ γλάρος Ἰωνάθαν δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ πρῶτος, οὔτε ὁ τελευταῖος, ποὺ ἀντίκρυσε τὴ μαγεία τῶν αἰθέρων! Οὔτε ὁ πρῶτος —ἢ ὁ τελευταῖος— ποὺ ὀνειρεύτηκε τὴν ἐλευθερία...

Ἑπομένως, κάτι ἄλλο πρέπει νὰ εἶναι αὐτὸς ὁ Ἰωνάθαν.

«Εἶναι μία βρώμικη ἱστορία», εἶπε ἕνας παπᾶς ἀπὸ τὴν Καλιφόρνια, «ἕνα βιβλίο ποὺ γκρεμίζει θεσμούς, καὶ ἀμφισβητεῖ τὶς πιὸ ἱερές μας ἀξίες, κηρύσσοντας τὸ ἀχαλίνωτο πάθος τῆς ἐλευθερίας». Ἕνας ἄλλος ἱερωμένος τὸ σύστησε στοὺς ἐνορίτες του σὰν «εὐαγγέλιο ψυχικῆς ἀνατάσεως». Μερικοὶ ἀναγνῶστες πίστεψαν πὼς στὸν γλάρο Ἰωνάθαν κρύβεται ἡ ψυχὴ τῶν ἐλευθέρων. Ἄλλοι καυχήθηκαν πὼς ἀνακάλυψαν τὸν δικό τους κόσμο. Ὁ συγγραφέας Ραίη Μπράντμπουρυ εἶπε: «Ἀνακάλυψα στὸν Ἰωνάθαν τὰ μυστικὰ θεμέλια τῆς ψυχῆς μου».

Καὶ τὸ περιοδικὸ «Τάιμ» ρώτησε τὸν Ρίτσαρτ Μπάχ, τὸν πατέρα τοῦ Ἰωνάθαν: «Μήπως εἶστε σεῖς αὐτὸς ὁ γλάρος;» Γέλασε ὁ Μπάχ: «Ἐγώ;» εἶπε. «Κάθε ἄλλο! Ὁ Ἰωνάθαν βρίσκεται ἐκεῖ, ψηλά», κι ἔδειξε τὸν οὐρανό, «ἐνῷ ἐγὼ ἱδρώνω ἐδῶ κάτω, χτυπιέμαι καὶ φτεροκοπῶ, κι ἀκόμη δὲν μπόρεσα νὰ πετάξω!» Τρόπος τοῦ λέγειν, φυσικά, γιατί ὁ Μπὰχ εἶναι ὁ πιὸ δαιμόνιος, ὁ πιὸ «τρελός», ἀλλὰ καὶ ὁ πιὸ ἔμπειρος ἐρασιτέχνης ἀεροπόρος τῆς Ἀμερικῆς. Κι ὅσο γιὰ τὸν γλάρο του, αὐτὸς ἔχει «ἀπογειωθεῖ» ἐδῶ κι ἕνα χρόνο... πουλώντας κάπου 50.000 ἀντίτυπα τὴν ἡμέρα.

Ἕνα ἐπαναστατικὸ παραμύθι

«Ἀπὸ μία ἄποψη», εἶπε ἕνας κριτικός της Νέας Ὑόρκης, «αὐτὸς ὁ Ἰωνάθαν εἶναι ἕνα πελώριο μαρξιστικὸ παραμύθι». Τὸ ζήτημα εἶναι ὅμως πῶς ξυπνᾷς ὕστερα ἀπὸ ἕνα τέτοιο παραμύθι. Κατὰ τοὺς φίλους τοῦ Μπάχ, πιὸ ὥριμος. Κατὰ τοὺς ἐχθρούς του, πιὸ συνεπαρμένος —καὶ ἴσως ἐπικίνδυνος. Γιατί ἄραγε ἀρνοῦνταν ὅλοι οἱ ἐκδότες τῆς Ἀμερικῆς ν᾿ ἀναλάβουν αὐτὸ τὸ βιβλίο ἐπὶ τρία χρόνια; «Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω», εἶπε ἕνας ἀπ᾿ αὐτούς, «ἂν εἶναι γιὰ παιδιὰ ἢ γιὰ μεγάλους».

Σὰν τὶς παράξενες πολύχρωμες πινακίδες τῶν ψυχοτέστ, ὁ γλάρος Ἰωνάθαν παίρνει ἄλλη μορφή, ἀνάλογα μὲ τὸν κάθε ἀναγνώστη. Ἡ ἐπιτυχία του ὅμως ὀφείλεται στὴν ἁπλότητα τοῦ μύθου καὶ τῆς ἀφήγησης. «Δὲν ξέρω τί ἤθελα νὰ πῶ μὲ τὸν Ἰωνάθαν», παραδέχτηκε ὁ Μπάχ. «Τὴν ὥρα ποὺ τὸν ἔγραφα, τὸ χέρι μου πήγαινε μόνο του. Λὲς καὶ τὸ ἔσπρωχνε κάποιος ἄλλος. Ὅταν τὸ λέω αὐτό, μὲ ἀποκαλοῦν τρελό».

Ἴσως ὅμως οἱ ὄμορφες ἱστορίες νὰ μὴ γράφονται παρὰ μόνον ἔτσι: Ἀπὸ ἕνα χέρι ποὺ τρέχει σὰν τρελὸ πάνω ἀτὸ χαρτί, ἀποτυπώνοντας σκέψεις ἁπλές, στοιχειώδεις, χωρὶς φραστικὰ πυροτεχνήματα, χωρὶς ἀκροβασίες, ἀλλὰ μὲ ἕνα περίεργο «βάθος».

Ἢ... ὕψος;

Γιατὶ αὐτὸ τὸ «ἀναρχικὸ παραμύθι» διαδραματίζεται στὰ ὕψη! Παίζεται σ᾿ ἕνα ἐπίπεδο πολὺ πιὸ πάνω ἀπ᾿ τὸ καθημερινό, κι ὅμως πολὺ πιὸ σίγουρο, πιὸ σταθερὸ καὶ αἰώνιο. Ἔχει νὰ κάνει, ἀσφαλῶς, μὲ τὶς δονήσεις μιᾶς χορδῆς, τεντωμένης ἀπ᾿ τὴ μιὰ ἄκρη τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ὡς τὴν ἄλλη. Κι ἂν γεννάει ἐρωτήματα, ἀμφιβολίες, καχυποψία στὸν πραγματιστὴ ἀναγνώστη, μαγεύει ὅμως τὸν νοῦ, καὶ ἠλεκτρίζει τὴ φαντασία... Κάτι τέτοιο, περίπου, εἶναι ὁ γλάρος Ἰωνάθαν.

«Θ᾿ αρχίσεις να πλησιάζεις τον παράδεισο, Ίωνάθαν, τη στιγμή που θα πλησιάσεις την τέλεια ταχύτητα. Κι᾿ αυτό δε σημαίνει να πετάς χίλια μίλια την ώρα, ή ένα ἑκατομμύριο, ή να πετάς με την ταχύτητα του φωτός. Γιατί ο κάθε αριθμός είναι ένα όριο και η τελειότητα δεν έχει όρια. Η τέλεια ταχύτητα, γιέ μου, είναι το να βρίσκεσαι εκει».

Στὸν πραγματικὸ Γλάρο Ἰωνάθαν,
ποὺ ζεῖ στὸν καθένα μας

Ένα Υπέροχο Μετρό - Μόσχα

"Московский метрополитен, Moskovskiy metropoliten"

Το μετρό της Μόσχας υποδέχθηκε τους πρώτους επιβάτες του στις 15 Μαΐου 1935. Έχει τη μεγαλύτερη επιβατική κίνηση σε όλο το κόσμο με 3.2 δις επιβάτες το χρόνο και σε μια καθημερινή μέρα το μετρό μεταφέρει περίπου 8.2 εκατ. επιβάτες. Έχει 12 γραμμές και 172 σταθμούς καλύπτοντας μια απόσταση περίπου 178 μιλίων. Ορισμένες γραμμές διασχίζουν γέφυρες προσφέροντας μια πολύ καλή θέα στους ποταμούς Moskva και Yauza.

Θετικά: Σταθμοί (τουλάχιστον 44) που εκτιμήθηκαν ως αρχιτεκτονικά αριστουργήματα. Οι συχνότητα που περνούν οι συρμοί είναι πολύ συχνή φτάνοντας τα 90 δευτερόλεπτα (!) αναμονής στις ώρες αιχμής. Ενώ παράλληλα το μετρό της Μόσχας είναι το ταχύτερο σε όλο το κόσμο με ταχύτητες που φτάνουν τα 120 χλμ/ώρα.

 

http://www.youtube.com/watch?v=sjxEkGE5Cxw

Τα βασικά ακόρντα της κιθάρας

Καλησπερίτσες στα μούτρα σας!

Στις πιό δύσκολες εποχές, σαν αυτές που ζούμε, σημαντικότερη κρίση εκτός της τσέπης μας (που πάντα άδεια ήταν) είναι η απώλεια του αληθινού μας συναισθήματος. Για κανένα λόγο το blog αυτό δε θα βοηθήσει κανέναν να βρεί το δρόμο του. Το μόνο που θα κάνει είναι να συντροφεύει τις χαμένες ψυχές με πολύ ροκ ήχο, βαρύ και ηλεκτρισμένο σε σημεία αφόρητα. Θα ενημερώνεται δε μία φορά την εβδομάδα για διάφορα ενδιαφέροντα και θα τα συγκεντρώνει στα μούτρα σας.
Εις το επανιδείν και στην υγειά της αλήθειας, τίμιας ή άτιμης. . .